وقتی که نوزادها بیش از 4 ساعت در روز رو به صفحههای نمایش مثل تلفن همراه فشرده شده باشند، وقتی به دوران نوجوانی میرسند، به احتمال زیاد دچار کندیهایی در فرآیند یادگیریشون میشوند. این تحقیقات که به تازگی در ژورنال پزشکی آمریکا منتشر شده، نشان داده که ارتباطی بین زمانی که نوزادان با صفحههای نمایش سر و کار دارند و تاخیرها در حوزههای مهارتهای ارتباطی، حل مسئله، اجتماعی، شخصی و حتی تواناییهای حرکتی دقیق پدیدار میشود.
این تحقیق بیش از ۷٬۰۰۰ نوزاد را از یک تا چهار سالگی دنبال کرد. در حالی که اکثر این کودکان روزانه کمتر از دو ساعت صرف صفحههای نمایش میکردند، ۱۸٪ از آنها بین ۲ تا ۴ ساعت در روز این کار را میکردند و ۴٪ دیگر بیش از ۴ ساعت وقت میگذراندند. رابطه بین زمانی که صرف بازی با صفحههای نمایش میشد و تاخیرهای توسعهای بهخصوص در نوزادانی که بیشترین زمان را صرف آن کردهاند، بیشتر بود. آنها در سنین ۲ و ۴ سالگی دچار تاخیر در مهارتهای ارتباطی و حل مسئله شدهاند. همچنین در سن ۲ سالگی تاخیرهایی در مهارتهای اجتماعی، شخصی و تواناییهای حرکتی دقیق داشتند، اما تا سن ۴ سالگی بیشتر این تاخیرها به طور موقت حل میشوند.”
محققان اعلام کردند که تاخیرها به علت صفحههای نمایش ایجاد نشدهاند، بلکه به دلیل این است که نوزادان از تعاملات چهره به چهره با والدین و افراد دیگر غافل میشوند. بگذارید صرفاً زمان صرف شده با صفحهها مهم نباشد، چیزی که به نوزادان بیشترین کمک را میکند، زمان بازی و تعامل با افراد دیگر است.
آنها همچنین توجه داشتند که تحقیقشان تفاوتی بین زمانی که برای تعلیمی بودن میگذرد و برنامههایی که کاملاً برای سرگرمی طراحی شدهاند، نداشته است. محققان گفتهاند که تحقیقات آینده باید به این زاویه نیز بپردازند، زیرا برنامههای آموزشی کودکان میتوانند بیانهای چهرهای غیرمعمول، کلمات و آواها را که نوزادان در تعاملات واقعی دریافت میکنند، تقلید کنند.
اما چیزی مهم برای توجه وجود دارد: حتی محققان هم میپذیرند که اجتناب کامل از زمان صرف شده با صفحههای نمایش پاسخ درستی نیست – و این برای والدین عملی نیست. دیوید جی. لوکوییک، روانشناس توسعهای در مرکز مطالعات کودکان ییل، میگوید والدین اغلب از او میپرسند که چقدر زمان بازی با صفحههای نمایش مناسب است.
او اضافه کرد: “به نوزادتان هر چه بیشتر صحبت کنید، بهتره. بهصورت چهره به چهره به او توجه کنید.”
دیدگاهی ثبت نشده!!!